Couvreur-Online

20-05-2021
Ons vorige blog is alweer bijna 2 weken geleden. We beginnen net onze draai te vinden en dan …
Maarten heeft zich de eerste dagen vooral bezig gehouden met verschillende ICT zaken. Eén van de problemen was de wifi verbinding op het terrein en met name het bereik in ons eigen huis. De monteurs van de provider hebben overal wifi zenders en ontvangers opgehangen, maar ons huis ligt wat afgelegen dus was de ontvangst slecht. De ontvanger zat bij ons bovendien onder de dakrand gemonteerd en aangezien de daken van staal zijn kon dat wel eens problemen geven. Gelukkig lopen er een paar handige mannen rond en na wat las- en schilderwerk had onze ontvanger ineens een veel betere ontvangst! De kinderen kunnen nu dus fatsoenlijk homescholing doen in hun eigen huis.

In de eerste week hebben we met de leiding een planning gemaakt van alle werkzaamheden. De ochtenden heeft Wietske met de kinderen school en Maarten doet praktisch werk met de mannen die worden opgevangen. De middagen zijn volgepland met outreaches, eten klaarmaken voor de residents, en diverse hand- en spandiensten zoals het ophalen en opruimen van de donaties van de locale zuivelfabriek (een intensief karwei waar geen sportschool tegenop kan!).
Maarten heeft bovendien nog een aantal momenten kunnen plannen om voor z’n klanten in Nederland te werken.

We zijn al een paar keer mee geweest op outreach. Indrukwekkend om te zien hoe de mensen leven in kleine hutjes van hout en klei. We leren steeds meer over de Zulu-cultuur en de achtergrond van waarom ze leven zoals ze leven. We hopen in een toekomstig blog daar meer over te kunnen vertellen.

Vorige week woensdag werd Maarten ziek. Hoofdpijn en lichte griepklachten. Niets ernstigs, maar toch een paar dagen binnen gebleven en rustig aan gedaan. Omdat er meerdere mensen bij Melusi klachten hadden werd besloten zaterdag een aantal mensen op Corona te laten testen in het ziekenhuis. Er was echter maar 1 dokter die dit blijkbaar kon en voortdurend hadden mensen met gebroken benen of andere verwondingen zijn prioriteit. De verpleegkundigen hebben wel allerlei dingen gemeten en bekeken, zoals bloeddruk, HB, etc. Maar geen Covid-test, want dat mocht alleen de dokter doen. Na 3 uur wachten leek er geen eind te komen aan de eindeloze stroom gewonden en hielden we het voor gezien.

Maandag was Maarten gelukkig alweer aardig opgeknapt en kon hij meehelpen met het bouwen van een kippenhok. Want naast groenten uit de eigen groentetuin hoort een ei uit eigen kip er natuurlijk ook bij. Door dit samen te doen met de mannen die bij Melusi worden opgevangen leren we elkaar wat beter kennen.

Maandagmiddag moest helaas besloten worden dat per direct alle activiteiten ‘naar buiten toe’ werden stopgezet. In de ochtend waren twee teamleden nogmaals naar het ziekenhuis gegaan voor een Covid-test met helaas bij 1 persoon een positief testresultaat. Dus de outreaches van de middag gingen niet door, maar ook de mensen van buiten die op Melusi werken konden niet meer komen. En dat zijn er nogal wat! Dagelijks zijn er 2 dames die helpen in de keuken. Respectvol worden deze vrouwen ‘Mama’s’ genoemd. Bovendien werken er elke dag zo’n 15 mensen in de groentetuinen van Melusi in het ‘Food-for-Work’ project. Met dagelijks een ander team worden op deze manier 75 gezinnen per week geholpen met een gezond voedselpakket. Dus deze abrupte stop van de activiteiten raakt nogal wat mensen. Het was belangrijk om de omvang van de situatie in beeld te krijgen.

Omdat er nog meerdere mensen rondliepen met ziekteverschijnselen gingen we dinsdag met een hele groep, inclusief Maarten, naar het ziekenhuis om te testen. Ook ditmaal helaas met enkele positieve testresultaten, onder andere bij Maarten. Dit betekent voor nu dat we in quarantaine moeten.
Woensdagochtend kwam er een team van het ziekenhuis om alle overige bewoners op Melusi te testen die nog niet getest waren. De uitslag van deze testen laat nog 2/3 dagen op zich wachten.

Aan het wachten om getest te worden

Natuurlijk ontzettend balen dat dit gebeurt, maar het is helaas niet anders. We zijn blij en dankbaar dat de mensen die ziek waren nu allemaal aan de beterende hand zijn. We zijn ook heel dankbaar dat tot nu toe geen van de residents ziek is geworden. Veel van hen hebben een slechte gezondheid, dus we zijn echt blij dat het goed met hen gaat.

Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte van hoe het met ons gaat. We hopen snel weer een nieuw blog te schrijven om wat meer te vertellen over het prachtige werk dat normaal gesproken wordt gedaan hier op Melusi. Voor nu een zonnige groet uit het herfstige Dundee…

Hambani kahle!!!